ΔΡΑΣΕΙΣ & ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

02.12.2021

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑΝΝΟΥ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ: '' ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΕΜΟΥΣ'' 1.12.21

 ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑΝΝΟΥ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
 
Παρουσίαση του βιβλίου Απέναντι στους Ανέμους
 
1 Δεκεμβρίου 2021
 
Πώς είναι τόσο εύκολο στην Ελλάδα να στηθεί μια σκευωρία, δηλαδή να κατασκευαστούν ψευδή στοιχεία, να προβληθούν παρανοϊκοί ή γελοίοι συλλογισμοί, να χρησιμοποιηθούν εκβιαστικές ανακριτικές πρακτικές, να διαταχθεί αυθαίρετα προφυλάκιση? Γιατί η ελληνική Δικαιοσύνη είναι τόσο ευάλωτη σε έξωθεν παρεμβάσεις;
Οι λόγοι ανάγονται σε απαράδεκτες παραλείψεις στη συγκρότηση του δικαστικού συστήματος που καμία κυβέρνηση δεν θέλησε ή τόλμησε να αγγίξει.
Συγκεκριμένα:
  • Η απουσία αποτελεσματικού συστήματος εποπτείας ενθαρρύνει την ασυδοσία ανοίγοντας την πόρτα σε εξωθεσμικές παρεμβάσεις.
  • Η παράλειψη αναβάθμισης της εκπαίδευσης των δικαστών  ώστε το γνωστικό τους πεδίο να καλύπτει τη σύγχρονη πραγματικότητα οδηγεί ορισμένες φορές σε εσφαλμένες κρίσεις.
  • Η απουσία αξιόπιστου συστήματος αξιολόγησης αφαιρεί κίνητρα για ευσυνείδητη άσκηση του δικαστικού καθήκοντος. Αντίθετα ευνοεί την εξυπηρέτηση  σκοπιμοτήτων ή  συμφερόντων κατά παρέκκλιση του δικαίου  έναντι υποσχέσεων στήριξης στις  προαγωγές και την υπηρεσιακή εξέλιξη.
  • Η χαλαρή εσωτερική οργάνωση  δεν περιλαμβάνει χρονικά όρια για τη διεκπεραίωση των δικαστικών πράξεων με αποτέλεσμα απέραντες καθυστερήσεις που καταλήγουν σε ουσιαστική αρνησιδικία – μια άλλης μορφής παραβίαση του κράτους δικαίου.
Μέσα σε αυτό το ελαττωματικό πλαίσιο είναι εύκολο για την πολιτική εξουσία να καταλύσει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και να χειραγωγήσει τις αποφάσεις της, όπως αναίσχυντα έπραξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το αποτέλεσμα είναι ότι τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της διαδικασίας σε βάρος μου, δεν έχει κλείσει ακόμα η ανάκριση και δεν έχει διαβιβαστεί η δικογραφία στο Δικαστικό Συμβούλιο  - για την έκδοση Απαλλακτικού ή Παραπεμπτικού Βουλεύματος. Είμαστε σε αναμονή, τελώντας σε καθεστώς ηθικού διασυρμού, περιοριστικών μέτρων και καθολικής δέσμευσης των περιουσιακών μας στοιχείων. Το καθεστώς αυτό συνιστά βάναυση παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για ένα πρόσωπο που ασκεί δημόσια λειτουργία, όπως ο πολιτικός, είναι αναιρετικό της ίδιας της ύπαρξής του – για όσο διάστημα διαρκεί η δικαστική εκκρεμότητα.
Τίθεται το ερώτημα, ποια στοιχεία της διαδρομής μου διήγειραν το ενδιαφέρον ορισμένων πολιτικών και οικονομικών παραγόντων για να οργανώσουν τις πολιτικές, επικοινωνιακές και δικαστικές επιθέσεις που στόχευσαν στον αποκλεισμό μου από την πολιτική ζωή? Προσπάθησα, μαζί με άλλους, να συμβάλω στο να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα μας. Αγωνίστηκα για τον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό και τη συμμετοχή σε μια οικονομική και νομισματική ένωση που θα συνέβαλε στον εκσυγχρονισμό και στην ανάπτυξη. Η ένταξη στην Ευρωζώνη το 2000 αποτέλεσε την κορύφωση αυτής της προσπάθειας. Αγωνίστηκα για την ισχυροποίηση της οικονομίας ώστε να μπορέσει να προσφέρει περισσότερη κοινωνική ευημερία. Αγωνίστηκα για την ανασυγκρότηση της θεσμικής υποδομής του κράτους προωθώντας μεταρρυθμίσεις. Το Απέναντι στους Ανέμους συνοψίζει μια στάση ζωής. Συνδέει νοερά τους σταθμούς ενός αγώνα που δεν εγκατέλειψα.
Πολλές και ισχυρές δυνάμεις είχαν συμφέρον να παραμείνει η κατάσταση όπως ήταν, χωρίς να αλλάξει τίποτα. Για να μην διαταραχτούν ισορροπίες που τους συνέφεραν. Οι επιθέσεις που δέχτηκα ήταν ιδιαίτερα έντο­νες. Επέμεινα στις επιλογές μου και συγκρούστηκα. Όμως, η επιτυχία του ευρώ και οι ισχυρές επιδόσεις της οικονομίας δεν συγχωρήθηκαν. Οι αντίπαλες δυνάμεις έκαναν ό,τι μπορού­σαν για να διαβάλουν την ένταξη και στη συνέχεια να την υπονομεύσουν. Ένα αδίστακτο πολιτικο-δικαστικό κατεστημένο, ενορχηστρωμένο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, συνωμότησε εναντίον μου για να με φυλακίσει χωρίς δίκη. Κατέβαλα προσωπικά βαρύ τίμημα, ενώ λίγο έλειψε η προσπάθεια να εκτροχιαστεί. Όταν εκδηλώθηκε η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση, η Ελλάδα κινδύνευσε να αποχωρήσει χρεοκοπημένη από την Ευρωζώνη.
Η έξοδος από το ευρώ αποτράπηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Όμως, η Ελλάδα δεν απέφυγε τη χειρότερη οικονομική και κοινωνική κρίση της νεότερης ιστορίας της σε ειρηνική περίοδο. Ούτε απέφυγε ένα θλιβερό ρεκόρ, να υποστεί τη μεγαλύτερη, αναλογικά, οικονομική ζημιά σε όρους απώλειας Εθνικού Εισοδήματος συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη χώρα του πλανήτη στη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης.
Τα γεγονότα μιλάνε μόνα τους: Όταν, και όπου, υπερτερούν η εχθροπάθεια, ο φθόνος, η διαβολή και η λάσπη σε σχέση με τη συνεννόηση και την έντιμη αντιπαράθεση, οι χώρες αποτυγχάνουν. Η προηγούμενη δεκαετία υπήρξε μια περίοδος αποτυχίας της Ελλάδας.
Μπήκαμε στη τρίτη δεκαετία αυτού του αιώνα φορτωμένοι με προβλήματα. Τα αναλύω στο βιβλίο. Πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε.
  • Υπάρχει κατ’ αρχάς η τουρκική απειλή, που εξελίσσεται με δύσκολα προβλέψιμο τρόπο, αλλά χρειάζεται σταθερή και στιβαρή διαχείριση σε διπλωματικό και αμυντικό επίπεδο.
  • Έχει προκύψει, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε παγκόσμια κλίμακα, η ανάγκη ανασυγκρότησης του κοινωνικού κράτους σε νέες βάσεις, που να ανταποκρίνονται στις νέες ανάγκες της κοινωνίας, και με περισσότερους πόρους. Καλύτερη εκπαίδευση, καλύτερο σύστημα υγείας, περισσότερες και καλύτερες δουλειές, πληρέστερη προστασία της τρίτης ηλικίας, στήριξη της εργαζόμενης γυναίκας αποτελούν στόχους ενός μεγάλου μεταρρυθμιστικού προγράμματος που πρέπει να καταρτιστεί και να υλοποιηθεί το ταχύτερο δυνατόν.
  • Η οικονομία ανακάμπτει, αλλά η ανάπτυξη δεν είναι εξασφαλισμένη σε μακροχρόνια βάση γιατί προϋποθέτει την ανανέωση του παραγωγικού μας μοντέλου, κυρίως την Πράσινη Μετάβαση και την επιτάχυνση της υιοθέτησης νέων τεχνολογιών. Μόνο τότε θα μπορούμε να ατενίσουμε το μέλλον με αισιοδοξία.
Χρειαζόμαστε κυβερνήσεις αποφασισμένες να προχωρούν «απέναντι στους ανέμους». Η πολιτική ευθύνη για την ανάδειξη τέτοιων κυβερνήσεων είναι συλλογική. Η ευθύνη των πολιτικών είναι καθοριστική. Όμως, πρέπει όλοι να συμβάλουμε, έστω κατά το ελάχιστο μέρος που μπορεί ο καθένας. Ακόμη και αν περιοριστούμε στη στήριξη κάποιων που πιστεύουμε ότι μπορούν να προσφέρουν. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας. Και ακόμα περισσότερο στις νέες και τους νέους, που θα ζήσουν σε ένα διαφορετικό κόσμο από τον δικό μας, πιο δύσκολο και πιο απαιτητικό.
 
Θα κλείσω με μια προσωπική αναφορά. Πολλοί, τα τελευταία χρόνια, επιδίωξαν να με θέσουν εκτός μάχης. Πλησίασαν το στόχο,  αλλά δεν τα κατάφεραν. Είμαι εδώ. Και θα είμαι παρών στους αγώνες που πρέπει να δώσουμε όλοι μαζί για να δημιουργήσουμε την Ελλάδα που θέλουμε.